Mesnevi Okumaları – 28 – Başkasında Kusur Görmemenin İlacı

Mesnevi Okumaları – 28 – Başkasında Kusur Görmemenin İlacı

 

Merhaba sevgili gönül dostlarımız,

Yüce Allah’tan hayırlarla dolu güzel bir HAFTA geçirmenizi niyaz ederiz.

 

Allah'ın, Resulünün SAV ve de sevdiklerinin selam ve bereketi üzerinize olsun.

 

Efendim bu hafta yine Hz Mevlana’nın asırlardır Hak aşıklarının gönlüne ılık meltemler estiren Hikmet pınarı bir Kuran tefsiri olan eşsiz eseri Mesnevi’den alıntılara devam ediyoruz.

 

Şimdi yine sözü çok uzatmadan 28. Mesnevi yazısına başlamak istiyoruz:

 

 

KENDİ AYIBINI GÖRENE NE MUTLU !

 

Bir Hindlinin kendisini de uğraştıran, kendisinin de başına belâ olan bir iş yüzünden, arkadaşı ile kavga etmesinin hikâyesi

 

® Dört Hindli müslüman bir mescide girdiler. İbâdet etmek için rukûa vardılar, secde ettiler.

 

® Her biri niyet etti, tekbir getirdi. Kendi noksanlarının, hatalarının idrâki içinde, hulûs ile candan yakararak namaza başladılar.

 

® Bu sırada mescidin müezzini geldi. Namaz kılan Hindlilerden biri, kendisinin namazda olduğunu unutarak; "Ey müezzin!" dedi "Ezanı okudun mu? Yoksa daha vakit var mı?"

 

® Öbür Hindli de namaz içinde olduğu hâlde; "Sus be kardeşim; söz söyledin, namazın bozuldu." diye söylendi.

 

® Üçüncü Hindli ikincisine; "Amca!" dedi. "Ona ne kusur buluyorsun? Sen de söz söyledin; sen kendine bak; öğüdü kendine ver!"

 

® Dördüncüsü; "Allah'a hamdolsun ki, üçünüz gibi ben kuyuya düşmedim, yâni ben konuşarak namazımı bozmadım." dedi.

 

© Böylece dördünün de namazı bozuldu. Şunun bunun hatasını, ayıbını görüp söyleyenler, ayıbı olanlardan daha çok yol kaybederler, sapıklığa düşerler.

 

® Kendi ayıbını gören can, ne mutlu bir candır. Bir kimse birinin ayıbını görse, onu kendi satın almış olur.

 

 

BAŞKASINDA KUSUR, AYIP GÖRMEMENİN İLACI

 

© Çünkü insanın yarısı, yâni nefsi ve maddî yönü, ayıplık ve kusur âlemi olan bu dünyadadır. Öbür yarısı, yâni ruhanî ve manevî yönü ise, gayb âlemindedir.  ;

 

® Mademki senin başında nefsanî huylardan ve hayvanî ahlâktan bir çok manevî hastalıklar vardır, merhemini kendi başına sürmen gerektir.

 

® Kendi kusurlarını görmek, kendini ayıplamak, o ayıbın merhemi ve ilacıdır. Bir kimse işlediği suçlarla kırık ve dökük bir hâle gelir ve öyle olduğuna tam olarak vicdanen inanırsa, "Bir kavmin azîzi zelîl olursa ona acıyın!" hadisini yaşamış olur.594

 

Mesnevi’nin Farsçadan dilimize çevrilmiş en güzel tercümesi olan bu kitapta Sertarik Mesnevihan Hz. Şefik Can (1909-2005) dedemiz bu beyitle ilgili sayfanın altına şu dipnotu yazmış:

 

594 Bir hadîs-i şerîfte şöyle buyrulur; "Üç kişiye acıyın: Biri. bir kavmin eşrafından, yâni ünlü kişilerinden iken, hakîr olana, alçalana; bir kavmin zengini iken fakir, yoksul düşene; üçüncüsü de bilgisizler elinde oyuncak olan bilgine!" Mesnevi Şerhi, c. II, s. 239.

 

© Bir müminde gördüğün kusur ve ayıp sende yok ise, emin olma, kendine güvenme! Olabilir ki, o ayıbı sen de işleyebilirsin; senden de o ayıp halka yayılır.595

 

Yine Şefik Can dedemiz sayfanın altına bu beyitle ilgili şu dipnotu yazmış:

 

595 Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bir hadislerinde şöyle buyurmuştur: "Bir kimse din kardeşini bir günah dolayısı ile ayıplarsa, ölmeden evvel mutlaka o günahı işler. Yâni kardeşini bir ayıpla kınayan, o ayıp işi işlemeden ölmez!" Canıi'u's-Sağîr, c. II, s. 161.

 

® Cenâb-ı Hakk'ın "Korkmayın, emîn olmayın!" hitabını işitmedin mi? Şu hâlde neden kendini emîn ve hoş görmedesin?596

 

Yine Şefik Can dedemiz sayfanın altına bu beyitle ilgili şu dipnotu yazmış:

 

596 Salih, zâhid bir kişinin günah işlemeye müptelâ olması ihtimali vardır. Bundan dolayı azîz Peygamberimiz Efendimiz; "Allahım; sarıldıktan sonra çözülüp bozulmaktan sana sığınırım!" diye duâ etmişlerdir. İnsanın salâh-ı hâl elde ettikten sonra azıtması da mümkündür. Kur'ân-ı Kerim'in A'râf Sûresi'nin 99. âyetinde de bu hususa işaret edilmiştir.

 

® Şeytan yıllarca iyi bir adla ömür sürdü. "Azâzil" diye melekler arasında azîz ve muhterem tutuldu. Fakat sonra rezil ü rüsva oldu. Bak da gör; adı ne idi ne oldu?

 

® Onun yüceliği, azîzliği dünyaya yayılmıştı. Derken işler tersine döndü. Kötülükle, alçaklıkla ün saldı. Eyvah ona, vâh onun hâline!

 

® Sen de kendinden emîn olmadıkça tanınmayı, meşhur olmayı isteme! Yâni şöhret peşinde koşma, korkudan yüzünü yıka, kurtul da, sonra herkese yüzünü göster!

 

 

DÜŞÜNCELER

 

Hz. Mevlanamız, Mesnevi’nin 2. Cildinin bu bölümünde Başkasinda kusur, ayıp görmenin aslında kendimize döneceğini bozulan namaz örneğiyle ruhlarımıza nakşetti. Allah ondan razı olsun.

 

Şefik Can dedemizin tercümesinden alıntılar yapmama izin veren, Rahmetli Şefik Can Hocamızın talebesi, yaşayan son Mesnevihan sevgili Hayat Nur Artıran Hanımefendiye çok teşekkür ederiz.

 

Bu yazıdan tek gayemiz Allah rızası için faydalı olmak inşallah.

Cenabı Allah Mesnevi’yi okuyup anlamayı ve uygulamayı cümlemize nasip etsin.

 

 

Celalin Penceresinden