Ailemizin İlk Mutluluğu İrem’im

 

Bu yazıda yeğenim İrem’den bahsedeceğiz. Çünkü dün onun doğum günüydü. (11 Nisan 2002 doğumlu) İnşallah bu yazı ilerde okuyunca İrem’e nostalji yaşatır.

 

Ağustos 2013 Ereğli

Yazıya Hayatımı anlattığım Kitap’tan kısa kısa bölümler kopyalarak başlıyoruz:

 

Hastalığım iyice ilerleyip tekerlekli sandalyeye mahkum olunca, babam ikinci el bir araba aldı. Hergün sabah beni işyerine götürüp masama oturtuyor; oradan Etimesgut Şeker Fabrikasındaki kendi işine gidiyordu.

 

Akşamları da, kendi işinden erken çıkıp beni alıyordu. Babamın amiri, babamın durumunu bildiği için hoşgörüyordu ama babam vicdanen çok rahatsız olmuştu. Zaten il dışına da gidemiyordu. Bu vicdan huzursuzluğuna, Ancak üç yıl dayanabildi, 2001 yazında emekli oldu.

 

Kardeşim Faik Çelik, Altı yıldır şanlı ordumuzda Uzman Çavuş olarak çalışıyordu. 2001’de dört yıldır Şırnak’ta görev yapıyordu. Bir izine geldiğinde yüzük takılmıştı.

 

Babam Şırnak’tan tayin olduğu yeri öğrenmek için onu aradı. Müjdeyi verdi. Baba, size haber etmedim umutlanmayın diye... Dün açıklandı, astsubaylığı kazanmışım, bir sene Ankara’da okuyacağım... Bu habere annem ve babam çok sevindi.

 

Annem ve babam önceden epey huzursuzlardı. Televizyondan doğudaki çatışmalarda şehit olan askerlerin haberlerini izlerken çok ağlıyorlardı. Bir de o Şırnak’tayken ben hastanede yatmıştım.  Şimdi ise seviçlilerdi; oğulları ve gelini yanlarında olacaktı.

 

Kardeşim, Bursa ve Şırnak’ta aldığı maaşlarıyla kooperatiften bir ev sahibi olmuştu. Aslında, Babacığım, maaşını harcama, değerlendirelim, bizde yardım ederiz, demişti. Ve ev bize yakındı.  Emekli ikramiyesi aldığı için, borçlanmadan 2001 yazında erkek kardeşimi evlendirdi.

 

İREM DOĞDU

Bir yıl sonra 11 Nisan 2002’de Ankara’da çok sevdiğim ilk yeğenim, İrem'im dünyaya geldi. Aslında İrem’in tam adı Nuriye İrem Çelik’tir. Nuriye annemin adıdır.

 

(2007 yılında da İrem’in şeker kardeşi İsa Çelik (babamın adı) Nizip’te doğdu. İsa da çok akıllı ve sevgi dolu bir çocuk. )

 

İrem doğduktan iki ay sonra Haziran 2002’de Dünya Futbol Şampiyonası vardı ve Türk Milli Takımı Dünya Üçüncüsü olmuştu. İrem’im ailemize mutluluk getirmişti.

 

ANTALYA MANAVGAT

Kardeşim bir sene okuyup okulu bitince astsubay olarak Antalya Manavgat’a tayin oldu. O zamanlar durumum daha iyiydi, henüz hastalığım fazla ilerlememişti. Annem ve babamın omuzlarına kollarımı atarak zorda olsa arabadan eve yürüyebiliyordum.

 

şubat 2006

Fakat sıcak bana hiç iyi gelmiyordu. Patates çuvalı gibi yığılıp kalıyordum. Bu yüzden İrem’i özleyince kışları ziyarete giderdik. Yıllık iznimi kışın kullanırdım.

 

Hem zaten 2003’te Kuran meailini okumamla Allah hidayet ışığımı yakmıştı. Yazları Antalya’ya gitmedik, çünkü Allah ayetinde “Mü’min erkekler ve kadınlar gözlerini haramdan korurlar” (Nur suresi 30. ve 31. ayetler)  , diyordu.

 

Allahu Teala, okuduğum doğru dini yazıların, dinlediğim sohbetlerin, yaptığım ibadetlerin vesilesiyle bu hidayet ışığımın voltajını hala hergün artırmaktadır elhamdülillah...

 

GAZİANTEP NİZİP

Erkek kardeşim, kız kardeşimizin düğünü olduğu o yaz, 2007’de Gaziantep Nizip’e tayin oldu. İrem’im anaokulu ve ilkokul birinci sınıfı orada Salkım kasabasında okudu. Geçen dedi ki; Amca, orada sınıfımızda çok çok fakir birçok arkadaşım vardı.

 

ARDAHAN GÖLE

Faik, 2009 yazında Ardahan Göle’ye tayin oldu. İrem’im ilkokul ikinci ve üçüncü sınıfı altı ay karların erimediği Ardahan’da okudu.

 

Hatta ben Şeker komasıyla yoğun bakıma alındığım mart 2011’de zorlu araba yolculuğuyla Ardahan’dan gelmişlerdi. Ben komadayken, İrem evimizin yanındaki okula misafir öğrenci olarak bir hafta derslere devam etmiş.

 

ŞANLIURFA BOZOVA

Ben hastaneden çıkıp iyileştikten sonra o yaz, 2011’de kardeşim Şanlıurfa Bozova’ya tayin oldu. Şu an Atatürk Barajı lojmanındalar ve İrem Baraj Ortaokulunda okuyor. Bu yaz yediyi bitirip sekize geçecek inşallah. (11 Nisan 2015)

 

İrem’im maşallah kardeşim gibi çok zekidir. O kadar okul hayatı bölünmesine rağmen her gittiği yerde başarısını sürdürmüştür. 2014-2015 birinci dönem okul birincisidir.

 

Deneme sınavlarında hep birinci oluyor. Allah’ım nazarlardan koru boncuğumu... Bunlar tesadüf değildir. Disiplinli ve planlı çok çalıştığı için Allah nasip ediyor.

 

Bu yaz yine tayinleri var, Allah güzel bir kader çizecektir inşallah... Ya nasip!

 

Şubat 2015 Ankara

Her namazda yeğenlerim için yaptığım duayla yazıyı bitiriyorum:

 

Ey büyük Allah’ım! Anneciğime, babacığıma, kardeşim Faik’e, kardeşim Berrin’e, yengem Değere, eniştem Oğuza, yeğenlerim İrem’e, İsa’ya, Ceren’e, Azra’ya sağlıklı, hayırlı, bereketli uzun ömürler ver.

 

Yeğenlerimi ömürleri boyunca, insi, cinni şeytanların şerrinden,  kaza, bela, musibetlerden, kötü hastalıklardan, kötü ölümlerden, kötü arkadaşlardan, kötü alışkanlıklardan ve nazardan koruyup muhafaza eyle Allah’ım. Ya Erhamer Rahimin...

 

Allah’ım onların okumasını nasip et. Okuyup, sevdiğin, razı olduğun işleri, meslekleri yapmalarını nasip et. Dinimize, vatanımıza, milletimize, ailesine hayırlı evlatlar eyle…

 

Allah’ım onları imanlı, ahlaklı namazı dosdoğru kılan Salih kullarından eyle… Her gittikleri yerlerde ömürleri boyunca hep iyilerle karşılaştır. Amin. Amin. Amin.

 

 

Celalin Penceresinden