Yine İnşallah Demeyi Unuttum

 

İki sene önce İNŞALLAH ile ilgili başıma gelen olayı şöyle anlatmıştım:

 

Bu kelimeyi kullanmamızı Allah istiyor. İnşallah kelimesi kullanılmadan söylenen sözler ilahi rahmetten mahrum olur. ‘İnşallah’ kelimesi Kuran’da ‘inşaAllah’ diye de geçmektedir.

 

Şanlıurfa’da görev yapan astsubay Erkek kardeşim Faik Çelik ve ailesi her yaz gibi, Ereğli’de anne babası ve abisini ziyarettelerdi. (Ağustos 2013)

 

Bilmeyenler için söyleyeyim, ben tekerlekli sandalyede engelliyim ve her konuda yardıma muhtacım. Kardeşim yazları birkaç hafta babamı dinlendirmek için benimle ilgilenir, Allah razı olsun.

 

O Perşembe akşamı, “Abi yarın sana banyo yaptıracam” , diyordu.

 

Cuma sabahı bana tekrar: “Abi, hadi kahvaltını bitirdiysen seni tuvalete götüreyim, vinçle kaldırıp klozete oturtunca banyonu yaptırayım”, dedi.

 

Ben, yok boşver şimdi yapmayalım, pazar yapalım, dedim. Kardeşim ısrar ediyordu, ben ise zahmet olmasın diye karşı çıkıyordum. Babam odaya girdi.

 

Hadi kardeşin sana banyo yaptırsın, bugün mübarek Cuma günü, yıkanmak sevap; Pazar günü bir daha yaparsınız, dedi. Ama hiçbirimiz ‘inşallah’ demiyorduk.

 

Kardeşim beni sandalyeden vinçle kaldırıp klozete oturtunca fark ettik ki, daha bir dakika önce akan sular birden kesilmişti. Ben film şeridi gibi geçen konuşmalarımızı düşündüm.

 

Ve olayın farkına vardım. Biz yapacağımız banyoyu inşallah diyerek Allah’ın iznine bağlamamıştık. Kardeşime dedim ki: Allah, Kuran’da bizden, yarın yapacağım deme, inşallah yarın yapacağım de, diye emredip inşallah dememizi istiyor.

 

“Hiçbir şey için "Bunu yarın yapacağım" deme. Ancak Allah dilerse (yapacağım de). Unuttuğun zaman Allah'ı an ve "Umarım Rabbim beni,doğruya daha yakın olana eriştirir."de. “ (Kehf suresi, 23-24.ayetler)

 

Gel kardeşim hatamızı kabul edelim, af dileyelim, dedim. Nasıl, dedi. Söyleyebildiğimiz kadar “Estağfirullah” diyelim, içimizden de, Affet Rabbim özür dilerim, Sen affedicisin, diyelim, dedim.

 

İkimizde kafamızı suçlu gibi öne eğip kaç kez dedik hatırlamıyorum.

 

Beş dakika sonra sular geldi. Elhamdülillah deyip banyomuzu yaptık ve dersimizi aldık.

 

Anlattığım bu olaya tesadüf diyenler olabilir. Benim yorumum şöyle:

 

Her olay Allah’ın dilemesiyle olur ve sayısız gizli nedenleri (hikmet) olabilir. Ben her zaman olayların hikmetinin bana bakan yönü ne olabilir diye düşünürüm ve dersimi alırım.

 

Suyun tam o an kesilmesi ve beş dakika içinde geri gelmesinin maddi sebebini düşündüm. Allah bilir belki de o an bir vana sökülüp takılacaktı ve sokağın suyunu kapatıp açtılar.

 

Maddi sebebi ne olursa olsun, olaylara hikmet nazarıyla bakan pek çok ibret bulabilir.

 

***

 

Nasrettin hocaya atfedilen inşallah söylemenin önemini belirten bir hikaye vardır.

 

Nasrettin Hoca bir akşam karısına;

- "Yarın hava yağmurlu olursa ormana, açık olursa çift sürmeye gideceğim." demiş.

- "İnşallah de Efendi" demiş karısı. Hoca karısını dinlememiş bile.

 

Ertesi gün hava yağmurlu olmuş. O'da ormana gitmek için erkenden çıkmış. Bir süre sonra bir sipahiye rastlamış. Sipahi sormuş:

 

- "Filan köye nasıl gidilir?". "Bilmem" deyip orman yolunu tutmak istemiş Hoca. Sipahi, kamçıyla vurarak:

 

- "Çabuk önüme düş!. Beni o köye götüreceksin" diye emretmiş. Hoca istemeye istemeye yolunu değiştirip adamı epey uzaktaki köye götürmüş. Evine de ancak akşam dönebilmiş. Kapıyı çalıpta karısı "kim o?" diye seslenince

 

Hoca:

- "Aç hanım aç. İnşallah ben geldim." demiş...

 

***

 

İnşallah kelimesi “Allah izin verirse” , “Allah’tan bir mani gelmezse” , “Allah ömür verirse” , “Allah nasip ederse” gibi anlamlara gelir. 

 

Bugün aynı olay tekrar başıma geldi. (19.03.2015) Aslında ben her zaman inşallah derim ama bugün nedense unuttum. Ben işin asıl hikmetini çözdüm inşallah.

 

Bugün normalde haftalık banyo günümüz. Ben her sabah o gün yapacaklarımı planlarım: İşte, namaz şu kadar, yemek şu kadar, tuvalet bu kadar, dua bu kadar süre, gibi... 

 

Bugün kafamda şu planı yaptım: Saat 11 gibi banyoya girerim. Banyo esnasında aldığım abdestle öğle namazımı kılarım; yine o abdestle dua listeme uzun uzun dua ederim, diyorum içimden...

 

Fakat hiç ‘inşallah’ demedim. Saat 11’de babam banyoya giremeyiz, sular kesildi, dedi.

 

Ben hatamı anlamıştım, yukarıdaki anlatılan gibi defalarca ‘Tevbe Estağfirullah’ dedim. Yine beş dakika sonra sular geldi.

 

İşin hikmetlerinden biri şudur bence: Hatamı kabul ettim, şeytan gibi hatamda ısrar etmedim, af diledim. Allah affeti, sular geldi, Allah’ın beni sevdiğini hissettim. Ama bence...

 

Ama bence asıl hikmetin, Allah’ın bana bu yazıyı yazdırması için sebep yaratması olduğunu düşünüyorum. Çünkü inşallah demem unutturuldu.

 

SANIRIM HEPİMİZ YAZIDAN GEREKLİ MESAJI ALDIK İNŞALLAH :)

 

 

Celalin Penceresinden