Bir Maçtan Aldığım Nasihatler

 

Bu haftasonu TV’de bir Alman lig maçını izlerken iki nasihat aldım. Şöyle ki:

 

Sanırım yazıyı okuyanlar içinde futboldan anlamayan inşallah yoktur. Birincisi:

 

Güçlü takım 2-0 öndeydi, hemde deplasmanda... Dakika ise 70’i geçmişti. Zayıf takım yenilgiyi kabullenmiş, koşmuyor, pres yapmıyorlardı. Güçlü takım kendinden emin top çevirip adeta alay ediyordu.

 

Oyuna yeni giren zayıf takımın oyuncusu arkadaşlarını motive etti. Daha 20 dk var, koşun diye, el kol işaretlerinden belliydi. Sonra hepbirden koşmaya ve yoğun prese başladılar.

 

Daha önce rahat rahat paslaşan güçlü takımın oyuncuları, sert presi görünce kalecilerine döndüler. Kaleci ise üzerine koşan oyuncuyu görünce panikle topu ileri vurdu.

 

Top rakibe geçince de, sonuçta gol oldu. Şimdi bunun hatırlattıkları şunlardı.

 

Allah hiçbir zaman büyüklenenleri sevmez, ayeti gereği, Allah, o kibirli takıma bir ders verdi. Sonuçta maç 2-2 bitti. Demek ki kibir yapmayalım ki, Allah’ın sevgisini kaybetmeyelim.

 

Bazen hatırlıyorum, rakip zayıf diye küçümseyerek top oynayan milli takımımız -oyuncularımızın hareketlerinden anlaşılıyordu- sonuçta maçta ya yeniliyor veya berabere bitiriyordu.

 

Aldığım ikinci önemli nasihate gelirsek:

 

Yenilgiyi baştan kabullenen insanlar hiç gayret göstermek istemiyorlar, ve adeta kaderim buymuş, diyorlar. Nasıl tevekkül edeceğini soran birine Peygamberimiz SAV diyor ki:

 

“Deveni önce sağlam kazığa bağla, sonra Allah’a tevekkül et”  (Tirmizî)

 

Yani, sen gayret et, tedbirini al, neticeyi Allah’tan bil, diye açabiliriz. Bize düşen sadece gayret ederek çalışmaktır.

 

Maça dönersek, ne zaman ki, yenik takımın futbolcuları gayret etti, koştu. O zaman, Allah’ta neticeyi çevirdi. Kader aslında değişmez, ama biz insana bakan yönü şudur.

 

Maçı izleyenler 2-0 öndeki güçlü takımın maçı böyle bitireceğini sanıyorlardı. Maçın kaderi 2-0 biter dediler. Zayıf takım çabalayınca maç 2-2 oldu, kader değişti sandılar.

 

Fakat, Allah kaderde aslında maçın zayıf takımın çabalarıyla 2-2 bittiği şeklinde yazmıştı. 

 

Yani, asla ümitsizliğe düşmeyeceğiz, sürekli ceht, gayret edip çalışacağız.

 

Mesela, üniversite sınavlarına hazırlanan gençler tedbiri alacak. Yani, öncelikle şurdan soru çıkmaz demeden çok kapsamlı ve disiplinli, güzelce çalışacaklar.

 

İşte o zaman, Netice’deki bir başarı veya başarısızlığı sadece Allah’tan bilecekler.

 

Kainata ibret nazarıyla bakan herşeyden bir ders çıkarır.

 

Bir islam alimi ne güzel şöylemiş:

 

“Güzel gören güzel düşünür, güzel düşünen de hayatından lezzet alır.”

 

 

Celalin Penceresinden