24 Temmuz 2013 Çarşamba

Gerçek aşka ulaşmak


Gerçek aşka ulaşmak

 

Merhaba sevgili dostlarım, Bu hafta ne yazayım diye düşünürken ilahi aşk maceramın yine böyle bir ramazanda başladığı hatırıma geldi.

 

Belki yazılarımı okuyanlardan bir kişinin bile olsa kafasında bir ışık yanabilir düşüncesi ile hayatımı anlattığım kitabımdan bir bölüm kopyalıyorum.

 

***

 

       Sanırım 2002 yılının ekim ayı idi. Stresli bir çalışma ortamında çalışırken bir e-mail aldım. Birtakım sorular vardı ve cevapları Kuran-ı Kerim'de bulabilirsiniz diyordu.

 

 

“Yaşamın amacı nedir? Ölen insanlar nereye gidiyor? Cennet, cehenneme kimler, nasıl gider? Dünya hayatının değersizliği... Kalpten yapılan bir tövbe ile günahsız yaşama başlanacağı... vs...” gibi sorulardı.
 

 
Ramazana bir hafta vardı. Eğer varsa günahlara tövbe-istiğfar edip Kuran okumaya karar verdim. Zaten Ağustos 2002 de tövbe etmiş sigarayı da bırakmıştım. (Yaptığım bir hesaba göre on bin dolar civarı parayı yıllarca sigaraya yatırmışım... Sağlığıma yaptığı zararı saymıyorum bile... )

 

   Ramazan da bir ay orucu sadece ve sadece Allah benden razı olsun diye tuttum... Aslında oruç tutmakta zorlanıyorum. Çünkü şimdilerde sıcakta oruç tutunca hiç can kalmıyor. Patates çuvalı gibi oluyorum.

 

Ama 2002 yılında ramazan kış günlerindeydi. Oruç çok zor gelmemişti.

 
 

Elhamdülillah Allah bana İslamın kapılarını açtı. Çünkü Allah, kendisine adım atana yürüyerek gelirmiş. Yürüyene koşarak gelirmiş. Evet öyle diyor Efendimiz SAV. Aslında Allah herkese hidayet vermek istiyor.

 

Sadece kendisini (c.c) hatırlamamızı, sevmemizi ve önemlisi O’na samimi olmamızı istiyor. Yeter ki O’nun kapısına gelip tokmağa dokunalım.

 


 

    Kuran-ı Kerim'i yedi ayda bitirdim. Evet Türkçe mealini.. Akşamları işten gelince 10-15 ayet okuyordum ama defalarca okuyup, konu üzerinde düşüncelere dalıyordum. Ve hayatımda tatbik etmeye başladım.

 

 

Mesela, “Mü’min erkekler ve kadınlar gözlerini haramdan korurlar” (Nur suresi 30. 31. ayetler) ayetini okuyunca sokakta veya televizyonda olsun, çıplaklık içeren hiç bir şeye bakmama, yönümü çevirme, televizyonda kanal çevirme kararı aldım.

 

 

O zamanlar film izlemeyi seviyordum. Genelde bütün filmlerde bir müstehcen sahne oluyordu. Mesela birileriyle birlikte aynı filme bakarken kanalı değiştirmiyordum. Ama gözlerimi kapatıyordum.

 


Ve o sahneye bakmadığım için filmin konusunda kaçırdığım bir nokta olmuyordu. Şimdilerde 2002 öncesi hayatım için “Cahiliye dönemim” diyorum.

 

***

 

... Devamını belki okumak istersiniz:

 



         C. Çelik    /    Ankara  ( Konya-Ereğli )

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder