Farzedin Ki Şu An
Cennettesiniz...
Dün akşam (Bu
yazıyı çalışırken 2008 de yazmıştım) babamla arabayla karanlıkta eve
dönerken aklıma şöyle birşey geldi :
Kıyamet kopmuş, mahşerde
hesap görülmüş, cennetlikler cennete, cehennemlikler cehenneme gitmiş.
Karanlıkta ilerlerken
renkli ışıklar ve geniş caddelerle kendi kendime dedim ki; farzet ki ben cennete girdim ve burası cennet.
Karanlıkta ilerliyoruz,
yanımda babam arabayı kullanıyor. Keşke diyorum yanımda sevdiğim dostlarım ve
akrabalarım da olsaydı. Ne olurdu onlar da dünyada biraz sabır edip ibadet
etselerdi...
Hem dünyada huzurlu
olurlardı, hem de burada (cennette) sonsuza dek mutlu olurlardı ve makamları
yüksek olurdu...
Aslında cennette gam,
üzüntü yokmuş ama ben böyle bir hayale daldım. Hiç kimsenin ve özellikle
yakınlarımın ve dostlarımın cehenneme uğramasını istemem.
Önünden dere akan bir dağevindeyiz. Yemyeşil bahçesinde
rengarenk çiçekler ve ağaçlar.
Serin bir yaz akşamı; hafiften bu
dağlık yemyeşil ormana yağmur yağıyor.
Toprak ve çiçeklerden mis gibi koku
geliyor. Samimi dostlarımla bahçedeki çardaktayız. Masamızda çaylar, kekler ve
meyveler...
Dolunaylı gece ve radyodan gelen hafif
nostaljik bir sanat müziği şarkısı... Sohbet edip kahkahalarla çaylar
yudumlanıyor....
İşte hayalimdeki cennet. Beni seven bütün dostlarımla cennette beraber
oluruz inşallah.
Eeee tabi önce iman ve
birazda ibadet gerekir.....
Eeee tabi önce iman ve birazda ibadet gerekir.....
Celal Çelik Ankara
( Konya-Ereğli )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder